um hljóðar nætur
upphefur þögnin raust sína
um hljóðar nætur
þegar skil verða milli lína
og skuggarnir hafa á þér gætur
upphefjast þagnir ljóðsins
og lifna í huga þér
um hljóðar nætur
þegar svefninn svefnvana er
og skuggarnir hafa á þér gætur
tímans veggur hrynur
í orðsins djúpu mynd
með ákafa skýrast línur
í ljóðsins hreinu lind
og ganga með þér einar
út fyrir mörk og tök
af heimi þær eru hreinar
og hverful öll þar rök
um hljóðar nætur
ástríðan býr í brósti þér
um hljóðar nætur
þegar svefninn svefnvana er
og skuggarnir hafa á þér gætur
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem