Uzağım Uzaklara Poem by M.Akin Vaha

Uzağım Uzaklara

uzakta
çocukluğumun çitlenbik sesi
bir zıvananın ucunda
kaçıyoruz bekçinin ayak sesinden tıknefes
ilmek ilmek sökülüyor korku
Pierre'den Eyüp'e vardığımda
büyük bir yumağa dönüşüyor patlangaç günlerim


II

uzak
lise çağlarımın devrimci türküleri
derdest edildi
coplandı integral sınıfımızda
kokusundan mı bilmem
almazdık kaçan topu Haliç'ten
gömülürdü ezberler kantine
yorgun dönerdik çoğu zaman


III

uzak şimdi
kapalıçarşı'da hanutçu sesleri
kebaplara sinmiş cızır cızır
Astarcı han öğle vakti
yorgun düşmüşüm samanlarda
karşımda kız arkadaşım Jennifer
kahvem orta endişeli
gazozda asit olmak istiyorum
her yudumladığında
uçak vakti yaklaşıyor
tuhaf bir ağrı göğsümde
gidiyor zaman dönmemek üzere biliyorum
sancı dinsin istemiyorum
uzak şimdi uzak
çok daha uzak umutlarım...

Vaha

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success