Vroeger Poem by Mario, Lucien, Rene Odekerken

Als ik aan vroeger denk
doe ik het heden vergeten
ga ik terug naar toen
de tijd van onbezorgheid
waarin de dagen, weken en jaren
niet zoals het heden voorbij vliegt
maar gestaag hun eigen gang gingen
en waarin elk moment
zorgvuldig overwogen werd
alsof het,
het laatste moment kon zijn

Vroeger zo ver weg
en toch
in gedachten altijd zo dichtbij
want de herinneringen geordend en gestapeld
zijn binnen een mum van tijd
weer bereikbaar in het vandaag zijn,
in het nu zijn
als momenten van toen
wederom tastbaar in het heden
alsof ze nooit zijn weggeweest