Je bent de explosie
niet bang voor wat gaat komen
of er te komen staat
je bent zo vol devotie
zo wakker, zo paraat
en als ik met je praat
omarm ik de erosie
het zachte strelen
van je prachtige gelaat
je bent de tikkende bom
die leeft in een spagaat
en dansend over koorden gaat
die staat vlak voor ze valt
die met de deuren knalt
die net als katten bralt
je bent dat kluitje wol
zo lekker rozig bol
vol van weerbarstigheid
't wordt tijd dat
jij nu snel maar eens
je vleugels spreidt
de teugels nu wat
losser laat.
Madrason 5 01 2015
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem