Vrucht-Baar Poem by Madrason .

Onder de appelboom
onder de appelboom
lagen vier vrouwen
lagen vier vrouwen
die wilden graag trouwen
kinderen krijgen en
huisjes gaan bouwen
50 jaar later spreken ze zacht
bij ‘t brieven verbranden
in ‘t holst van de nacht
dan zeggen ze of ze
allen gelukkig waren
en wie dat dan niet is wedervaren
en of ze dat dan mooi verklaren
ze verbrandden de eikels, de bladeren
en blaken herinnering tot vreugdevuur
ook al is die dan zoet of nog zuur
het mooiste moment moesten allen vereend
gemeend tot een noemer gaan tellen
niets is vereend te voorzien, te voorspellen
daar staan dan vier kisten vol appelen klaar
voor cider, voor ieder, voor het nieuwe jaar,
daar staan dan vier kisten vol appelen klaar
voor cider, voor ieder, voor het nieuwe jaar. M