Ik wil bouwen
aan vandaag
en op morgen vertrouwen
maar waarom
zijn we zo bedaard
terwijl we leven
want we zijn
de moeite waard
niet om het even
niet ooit misschien
maar nu die tien
willen geven
Schenk elkaar
terwijl je kunt
schenk het water
aan de bloem
of aan cactee
die soms tevree
een bloempje deelt
en met de kleuren
van dit leven
speelt
schenk Nu
de liefde
die je even missen
kunt
en wacht toch
niet te lang
ben niet te bang
om af en toe
heel eventjes
heerlijk Kwetsbaar te zijn! M
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem