Wat Zonderlingen Poem by Madrason .

Wat Zonderlingen

Wil niet meer in vest
van stalen ringen
slijten tot aan de
roestherinneringen
laat me niet bedwingen
de mist als een last
sla ik weg met mijn
poëtische kwast
en ik dans weer
en niet meer
als vast geknotte wilg
“ik wil, ik wil, ik wil”
het levenslied bezingen
en kalligrafisch magisch
trouwen met het leven,
hechtend aan wat zonderlingen! .M

Saturday, August 22, 2015
Topic(s) of this poem: muse
POET'S NOTES ABOUT THE POEM
for Kathleen Battle
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success