[weg zijn is zwaar] Poem by VOLHA HAPEYEVA

weg zijn is zwaar
vooral daar waar
een zebrapad ligt,
waar ho-ri-zon-taal
en
ver-ti-caal

mensen en auto's verbinden
en dikwijls ook
honden en duiven
en fietsen - nieuw van een paar honderd piek
en oud uit de boedel van mensen uit 1930

toen ik klein was
haalde ik vaak horizontaal en verticaal door elkaar
en telkens als ik deze woorden gebruikte
zag ik de horizon voor mij

de horizon dat is de lijn in de verte
waar de zee elk moment verschijnen kan
en ik verdwijnen
weg