Zelfreflectie Poem by Mario, Lucien, Rene Odekerken

Ik ben wie ik ben
eigenlijk niemand in het bijzonder
maar wel iemand die ik ken
en niet altijd bewonder

Daarom kan ik begrijpen
dat anderen door mijn hergebruik
van grof taalgebruik
op mij neerkijken

Maar hoe ik de dingen ook verwoord
wil niet altijd zeggen
al lijkt het soms wel ongehoord
dat ik mijn woorden wil weerleggen

Want wat ik van mezelf weet en herken
is, dat ik niet behoor tot het geniale
en ver verwijdert ben van het ideale
maar wel altijd blijf en ben, zoals ik echt ben