Zingeving.. Poem by Madrason .

Plots ben ik weer in tel
men speelt een ander spel
het tij dat is gekeerd
men deed -vond men- verkeerd
een leven lang bang te jagen
een gratis plastic tas
gevuld met onbehagen
een oude regenjas
en in de tegenpas
recht in de zon
nog lopen klagen
ben ik een curiositeit
voor de vergetelheid geworden
ze springen om me heen
als hadden ze als katten
nog negen levens
nou ja, nog 50 jaar te gaan,
de mens improviseert
‘steeds' het bestaan
ze vragen me
hoe deed je dat
hoe ben je Toch
Zo ver gekomen
ik maak doldriest een grap
klap in mijn handen en zeg;
Durf te bouwen aan zelfvertrouwen
en aan dromen...want
luchtkastelen gaan toch nooit
vervelen..............
en stiekem denk ik nog
wanneer stopt men dan
toch met dat miauwen! M