Tomas Lieske Poems

Al eeuwen komt iedere nacht de turfsteker.

Bedachtzaam, met planken
onder zijn voeten, leunend op een onmetelijke
spa sopt hij over de natte aarde. Met elke pas
zuigt hij met vet geluid zijn platte
houten voet uit het gras.

Weipoortnacht.
Achter de boerderij het hoge wateroppervlak
voor het gebouw stroomt alles lager, zelfs van water
verheft de bezoeker het niveau; hij maant
de sloot tot vaart en laat de spiegel stijgen.
Hij laat het water verrijzen. Vissen slaan
hun staart uit hun trimvest en mieren
snorkelen met zwemvliezen rond. Een grutto
schrikt in zijn slaap, vliegt op en begint zich
aan te prijzen.

Nacht in Weipoort
en achter hagen en kanten hopen wij
dat de turfsteker ons aandoet, ons
verheft uit onze lage dromen en gedachten
onze slaap vermoordt, de witte wijven
op de weide dansen laat, ons leven
stuurt, verbijzondert, met kracht
van wet water uit onze trotse
bodem slaat.
...

For centuries, the turf cutter has come every night.

Cautiously, with boards
tied to his feet, leaning on an immense
spade he squelches across the wet earth. With every step
he sucks his greasy-sounding, flat wooden foot
from the grass.

Weipoort night.
Behind the farm the high water surface
in front of the building every flow is lower, even the water
level is raised by the visitor; he forces
the ditch into a course and lets the surface rise.
He lets the water well up. Fish beat
their tails out of their tracksuits and ants
snorkel round with flippers. A curlew
startles in its sleep, flies up and begins
to sing its praises.

Night in Weipoort
and behind the hedgerows and banks we hope
the turf cutter will call at our door, raise us
from our lowly dreams and thoughts
will murder our sleep, let the white waifs
dance about the field, control and
particularise our life, lay down the law
on our proud soil to beat the water out.
...

Hij draagt de schaal van zijn geluk
en loopt door de wereld. Het is hem ontraden te struikelen

of wilde, jeugdige sprongen te maken; hij moet zijn kalken
geluk beschermen tegen de stoten van de tijd, tegen de horten.

De schaal is zo dun dat het licht erdoorheen schijnt,
de afdruk van een kindervinger kan de schaal al misvormen.

Hoe hij als kleine, nerveuze jongen die eierschaal al moest
dragen en een lied moest zingen terwijl alle anderen keken.

En hij voelt hoe ze hem soms bij de voeten grijpen en aan hem trekken
en zijn benen pijnigen en met kwispels uit het lood proberen te slaan.

Hoe verder hij de woestijn in trekt om zijn eierschaal door de wereld
te dragen, des te onttakeld, des te barrevoets, des te heftiger

achtervolgd door schreeuwende lieden die hem beschuldigen.
Dat zijn eierschaal ongeschonden is en in staat het geluk te bergen.
...

He bears the shell of his happiness
and walks across the world. He's been dissuaded from stumbling

or making wild and youthful jumps; he must protect his
calcified happiness against the thrusts of time, against the jolts.

The shell is so thin that the light shines through,
the fingerprint of a child could easily deform it.

How already, as a little nervous boy, he had to carry
that eggshell and sing a song while all the others watched.

And he feels how they sometimes grab him by the feet and pull
on him and hurt his legs and try to beat them crooked with their whips.

The further he marches into the desert to carry his eggshell through
the world, the more dishevelled, the more barefoot, the more fiercely

pursued by screaming folk who blame him.
For the fact that his eggshell is intact and able to bear happiness.
...

Kon ik dan leven zonder hem?
Vulde mijn lichaam zich niet telkens als hij kwam
met trotse koppigheid die paarden dampen doet,
met boterdikke vreugde? Stroomde als ik hem zag
mijn bed niet vol; sprongen mijn kasten dan niet open;
vloeide mijn zand niet in patronen op de vloer;
sneed mijn brood zich niet hunkerend in schrijven;
lekte mijn honing niet de trillende lepels af?
Ik rende als eekhoorn over dunne twijgen,
spiegelde me als een metalen vat in de vaart,
vouwde me als het linnengoed vierkant op de planken,
gloeide als het blozend beest in de haard. Wakend
sta ik als een stoel in de kamer. Als het zijn tijd is,
vlieg ik krijsend uit met de zwaluwen vanonder
de dakrand. Hoe sterf ik als hij er niet meer is?
...

Could I live without him then?
Did not my body fill itself each time he came
with stubborn pride that makes the horses steam,
with butter-rich delight? Did not my bed fill up
when I saw him; did not my closets burst then;
didn't my sand cascade in patterns across the floor;
didn't my bread cut itself with longing into slices;
didn't my honey trickle down the quivering spoons?
I ran across thin twigs just like a squirrel,
mirrored myself like a metal can in the canal,
folded myself squarely like linen on the shelves,
glowed like the blushing beast in the fireplace. Watchful
I stand like a chair in the room. When his time comes,
I'll fly out screeching with the swallows from below
the eaves. How will I die when he's no longer here?
...

Hoe zij zich voorbereidt op de thuiskomst van haar man:
zij schuift een stoel tegen de zon,
wrijft haar lichaam soepel,
stemt haar inwendig orkest,
legt onder haar korte zomerjurk
een geur van naaktheid uit.
Zij schudt haar hormonen op.
Diep in zich kijkt zij of de tijd
haar niet te veel heeft aangetast.
Zij droomt zich een pose, een opgetild
worden, een hunkering die in haar lichaam
slaat, zij laat een kreet ontsnappen
om de hangende galm te beproeven.

Hoe zij zich invouwt in afwachting.
...

How she prepares herself for her husband's homecoming:
she slides a chair against the sun,
rubs her body smooth,
tunes up her inner orchestra,
lets out a smell of bareness
below her short summer-dress.
She shakes up her hormones.
Deep within herself she checks that time
has not affected her too much.
She dreams a pose, of being
lifted up, a longing that beats in
her body, she lets a cry escape
to test the pending echo.

How she folds inwards in anticipation.
...

Een belofte. Dat haar nooit uitgesproken wens
een nacht lang in vervulling gaat. Belofte
dat zij tijdens het vrijen de inwendige kleuren
zal bereiken. Belofte dat zij achteraf
de talen zal spreken, de sterren kan tellen,
de horizon kan verplaatsen, de tijd kan verbuigen.

Om te beginnen zul je haar moeten verbazen.
Je legt je hand precies op de plek
waar zij het contact wil; je kunt de getallen
die zij in haar level wil verbergen, raden;
je hebt de avonturen die zij vroeger beleefde
allemaal gelezen; haar fruit kun je
van een afstand aan de geur herkennen;
je bent in staat te balanceren, over het water
te lopen, in het lichaam van een ander te vloeien.

Je zult aan ons gelijk moeten zijn,
de vertrouwde gestalte van onszelf moeten aannemen.
Maar dan zonder de achteloos verborgen scheur
in de bekleding, zonder het mechaniek dat om ons hart
te beschermen bij ons is ingeplant, zonder
de zichtbare en slecht aansluitende naad
waardoor iedereen ziet dat het oor aangelijmd is,
voorzien is van een geluidenvervormer, of
te knarsig is en vol gele traan uit een poetsblik.
En met de moed van een berggeit,
met de geur van een zomerse weide.
...

A promise. That her never uttered wish
may be fulfilled for an entire night. Promise
that while making love she'll reach
the colours inside. Promise that afterwards
she'll speak the languages and count the stars,
will move the horizon and bend round time.

To begin with you'll have to surprise her.
You lay your hand exactly on the spot
she wants to be in touch; you'll guess
the numbers in her life she wants to hide;
you've read every adventure
she's ever had; her fruit you can identify
from quite a distance by its odour;
you can keep your balance, walk across
the water, flow into another's body.

You will have to be equal to us,
adopt the trusted shape we take.
Still, without the casually hidden split
in the upholstery, without the mechanism
implanted to protect our heart, without
the visible and badly fitting seam
which shows us all the ear was glued back on,
equipped with a sound distorter, or
is still too creaky, filled with yellow tears
from a polish tin. And with the courage
of a chamois, with the smell of summery fields.
...