Το Νερο Της Ζωής Poem by Valia Maistrou
Το Νερο Της Ζωής
Στον δικό μου βροχερό πλανήτη
το νερό είναι ζωή
ένας περίπατος μαζί χέρι χέρι
στις ελιές από κάτω γλυκό φιλί
να δω να ξεδιψάει το σπουργίτι
τα παιδιά που χορεύουν στη βροχή
το νερό είναι πνοή
ένας άντρας γεμάτος χαμόγελο
το βράδυ κοντά στο παράθυρο
να βλέπει γλυκό αποσπερίτη
στον δικό μου βροχερό πλανήτη
το νερό είναι σπονδή
στους Έρωτες που γύρω πετούν
το Φθινόπωρο ίδια μορφή
με καλοκαίρι να με εκπλήττει
τα σαλιγκάρια να γλύφουν τις μάντρες
το νερό είναι αφή
οι ψυχές σταλιά-σταλιά ξεδιψούνε
λουλούδια οι γυναίκες τρυγούνε
το μέλι ποθούν να πίνουν οι άντρες
στον δικό μου βροχερό πλανήτη
το νερό είναι αφροί
κύματα στη νύχτα να σκάνε
η ακοή να 'ναι η μόνη επαφή
τα πάντα για σένα τυφλέ προφήτη...
(31.10.2015 “10 και πλέον ιστορίες μετά το 30”)
Πολύ όμορφο, λυρικό και συμβολικό. Το ενδιαφέρον του αναγνώστη μένει αμείωτο από την αρχή ως το τέλος! Μπράβο, Βάλια!
ευχαριστώ θερμά για την αποδοχή και εύχομαι να διατηρηθεί το ενδιαφέρον ζωηρό και προς τα επόμενα ποιήματα μου!
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
Delivering Poems Around The World
Poems are the property of their respective owners. All information has been reproduced here for educational and informational purposes to benefit site visitors, and is provided at no charge...
5/5/2024 8:54:07 PM # 1.0.0.1119
Βάλια μου χαίρομαι που σε διαβάζω! Καταπληκτική δουλειά! Ποίημα λυρικό και ενδιαφέρον. Μπράβο!
Σε ευχαριστώ καλή μου Σοφία για το ευγενικό σχόλιο σου και χαίρομαι για την θερμή αποδοχή! θέλω να δω και τα δικά σου σύντομα, ώστε μετά από μελέτη να είμαι σε θέση να σχολιάσω ανάλογα! σου εύχομαι να έχεις πάντα δημιουργική έμπνευση σε κάθε σου πόνημα!