ನೀನು ನೀನಾಗಿದ್ದರೆ, ನಿನಗೆ,
ಅವರಿವರ ಗೊಡವೆ ಏಕೆ?
ಮುಖವಾಡ ಮುಖ ಮುಚ್ಚಿರುವವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ,
ನಿಜ ಬಯಲಾಗುವ ದಿಗಿಲಿರಲು ಸಾಧ್ಯ.
ನೀನು ನೀನಾಗಿರುವವರೆಗೆ,
ಸರಿ ತಪ್ಪುಗಳ ಮುಜುಗರ ಬೇಡ;
ನೀನು ನಿನ್ನೊಳಗೆ ಬೀಡು ಬಿಟ್ಟಿರುವಾಗ,
ನೀನು ನಡೆಯುವುದೆ, ಸತ್ಯ ನ್ಯಾಯದ ಮಾರ್ಗ.
ನಿನ್ನ ದಾರಿ ನೇರವಿರಲಿ,
ಏನೆ ಲಾಭ ಅಮಿಷಗಳಿರಲಿ,
ನಿನ್ನೊಳಗೆ ಕಂಡ ನಿರ್ಧಾರವರಿತು,
ಮನಸು ತುಂಬಿ, ಮುನ್ನಡೆದು ನೋಡು.
ನಿನ್ನ ಬೆಳಕೆ, ನಿನ್ನ ದಾರಿ,
ಅದೇ ನಿನ್ನ ಮುನ್ನಡೆಗೆ ಸರಿ;
ಹಿಡಿದ ದಾರಿಯನೆಂದೂ ಬಿಡದೆ,
ಸೋಲು, ಗೆಲವು ಮರೆತು ನಡೆ.
ಪರರ ಹಂಸತೂಕಲ್ಪಕ್ಕಿಂತ,
ನಿನ್ನ ಮನೆಯ ನೆಲವೆ ಲೇಸು;
ನೀನಲ್ಲಿ ರಾಜ, ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯ ಕೂಸು,
ಚಿಂತೆ ಮರೆತು, ಆಟ ಆಡು.
ನಿನ್ನಂತರಂಗ, ನಿನ್ನ ಲೋಕ,
ಆ ಲೋಕದಲ್ಲೆ ನೀನು, ನೀನು;
ನೀರಿನಿಂದ ಹೊರತೆಗೆದ ಮೀನು,
ನಿನ್ನಿಂದ ಹೊರ ಸಿಡಿದಾಗ ನೀನು.
ನೀನು ನಿನ್ನಲ್ಲಿರಲು ತೂಕ,
ಅದೇನೋ ಶಕ್ತಿ, ಬೆಳಕು, ಸೌಖ್ಯ;
ನಿನ್ನಿಂದ ಹೊರ ಬಂದಾಗ, ಅನಾಥ,
ನಿರ್ಭಾರ, ದಿಕ್ಕೆಟ್ಟ, ಕಂಗೆಟ್ಟ ಭಾವ.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem