ನೆರಳು Poem by Praveen Kumar in Bhavana

ಓ ನೆರಳೆ, ನಾನೆಲ್ಲಿ ಹೋಗಲಿ, ನೀನು
ಬೆಂಬತ್ತಿ ಹಿಂದೆ ಹಿಂದೆ ಬರುವುದು ಯಾಕೆ?
ನಾನೆಲ್ಲಿ ತರುಗಲಿ, ಯಾವ ದಿನ್ನೆ ಹತ್ತಲಿ, ನೀನು
ಬೆಂಬೆಡದೆ ಪಹರೆ ಕೊಡುವುದು ಯಾಕೆ?

ಇದಾವ ಅಭೇದ್ಯ ಅನುಬಂಧದ ಕೊಂಡಿಯೊ,
ಇದಾವ ಅಗೋಚರ ಅನುರಾಗದ ಕಿಂಡಿಯೊ,
ಹಿಂದೆ ಬಂದರೆ ಹಿಂದೆ, ಮುಂದೆ ಹೋದರೆ ಮುಂದೆ,
ನನ್ನೊಡನೆ ಯಾಕೀ ನಿನ್ನ ಸ್ನೇಹ ಸಂಬಂಧ?

ಆತ್ಮಕ್ಕಂಟಿದ ಕರ್ಮ ಬಂಧನವೊ ನೀನು?
ಭಾವದೊತ್ತಡದೊಡನಿರುವ ಅನುಭವದ ಹಾಗೆ,
ಚಂದ್ರಮನ ಬೆಂಬಿಡದ ವೃದ್ಧಿಕ್ಷಯದ ಹಾಗೆ
ನೀನೇಕೆ ನನಗಂಟಿ ನಿನ್ನ ತೋರಿಸುವೆ ಹೀಗೆ?

ನೀನು ನನ್ನ ಪ್ರತಿಬಿಂಬ, ಋಣಾನುಬಂಧ,
ನನ್ನಾತ್ಮ ಸಂಗಾತಿ, ಜೀವನ್ಮರಣ ಜೊತೆಗಾತಿ,
ವಿಧಿಯ ಬಿಸಿಲಿಗೆ ಮೈಯೊಡ್ಡಿ ನಿಂತ ನನ್ನಿಂದ
ಮೈ ಮೂಡಿದವಳು, ನನ್ನ ದಾರಿ ನಡೆಯುವವಳು.

ನನ್ನೊಳಗಿನ ಗೊಂದಲದ ಸ್ತಬ್ಧ ಚಿತ್ರ ನೀನು,
ಜೀವ ಹಂದರದ ಬೆಳಕಿನ ಪ್ರತಿರೋಧ ನೀನು,
ಧನಧ್ರುವದ ಋಣಧ್ರುವ, ಪರಿಪೂರ್ಣತೆ ನೀನು,
ನನ್ನಸ್ಥಿತ್ವದ ನಶ್ವರ ರೂಪ ನೀನು.

ಉಧ್ರ್ವಮುಖ ಪಯಣದ ದಣಿವಿನ ಸಂಜೆಯಲಿ
ಉದ್ದನೆ ಬೆಳೆದು, ನಿದ್ರೆ, ಹಿತ ಸಮತೋಲನ ತರುವ
ಓ ನೆರಳೆ, ನೀನೆನ್ನ ಸಮಗ್ರತೆಯ ಚಿತ್ರ,
ನನ್ನಾತ್ಮದ ಕೇವಲ ರೂಪ, ನನ್ನಾಂತರ್ಯದ ದೀಪ.