Ακορντεον Poem by Mary Skarpathiotaki

Ακορντεόν

Άσε με,  
σε μια γωνιά, σιωπηλά
να παίζω ακορντεόν.

Μέρες που 'ναι γιορτινές
μάτια Μου
θα σε βρω,
σε κάποιο μικρό ρεβεγιόν!

Θα 'ναι για Εμάς
ημέρα χαράς!
Με παγωμένο τοβλέμμα..
Τ'αστέρια κοιτάς;
Μπορεί να λάμψει ξανά
εάν,
τα δυο μου χέρια
στο στήθος σφιχτά
τα κρατάς.

Ίσως για μέναμετά
χορέψεις αργά
ένα αργεντίνικο
ωραίο ταγκό!
Πως αλλιώς να στο πω'
το σ' αγαπώ
με ρυθμό μουσικό;

Λες να μπορώ;
Τον ουρανό Όλον να διατρέξω;
Τολμώ!

Μπορεί..
όλα να γένουν αληθινά
με την καρδιά
για
Πυξίδα κι ουράνιο οδηγό! ..



® Μαίρη Σκαρπαθιωτάκη