দ্য ৰোড নট টেকেন Poem by Mrinmoy Das

হালধীয়া কাঠ এখনত দুটা ৰাস্তা বিচ্ছিন্ন হৈ পৰিল,
আৰু দুঃখিত মই দুয়োটা ভ্ৰমণ কৰিব নোৱাৰিলোঁ
আৰু এজন ভ্ৰমণকাৰী হওক, বহুদিন থিয় হৈ আছিলো
আৰু এটাক যিমান পাৰো তললৈ চালোঁ
য'ত ই তলৰ গছত বেঁকা হৈছিল;

তাৰ পিছত আনটোক লৈ গ'ল, ঠিক তেনেদৰেই ন্যায়পৰায়ণ হিচাপে,
আৰু হয়তো ইয়াতকৈ ভাল দাবী থকা
কাৰণ ই ঘাঁহনিৰে ভৰা আছিল আৰু পৰিধান বিচাৰিছিল,
যদিও সেইটোৰ কথা ক'বলৈ গ'লে তাত পাৰ হোৱাটো
সঁচাকৈয়ে প্ৰায় একেখিনিয়েই পিন্ধিছিল,
আৰু সেইদিনা ৰাতিপুৱা দুয়োটা সমানে পৰি আছিল
পাতত কোনো খোজেই ক'লা ভৰিৰে ভৰি পৰা নাছিল।
অ' প্ৰথমটো আৰু এটা দিনৰ বাবে ৰাখিলোঁ!
তথাপিও বাট কেনেকৈ বাটলৈ লৈ যায় সেই কথা জানি
কেতিয়াবা ঘূৰি আহিব লাগে নেকি তাক লৈ সন্দেহ হ'ল৷

এই কথা মই হুমুনিয়াহ কাঢ়ি ক'ম
ক'ৰবাত বয়স আৰু বয়সৰ পৰা:
এটা কাঠত দুটা ৰাস্তা বিচ্ছিন্ন হৈ পৰিল, আৰু মই,
কম ভ্ৰমণ কৰাজনক লৈ গ'লোঁ,
আৰু সেইটোৱেই সকলো পাৰ্থক্য সৃষ্টি কৰিছে।