ফেনমেনেল মহিলা Poem by Mrinmoy Das

ধুনীয়া মহিলাসকলে ভাবিছে মোৰ গোপন কথা ক'ত আছে।
মই কিউট বা ফেশ্বন মডেলৰ আকাৰৰ লগত খাপ খোৱাকৈ নিৰ্মিত নহয়
কিন্তু যেতিয়া মই তেওঁলোকক ক'বলৈ আৰম্ভ কৰো,
তেওঁলোকে ভাবে মই মিছা কথা কৈছো।
মই কওঁ,
মোৰ বাহুৰ হাতৰ মুঠিত আছে
মোৰ নিতম্বৰ স্পেন,
মোৰ খোজৰ খোজ,
মোৰ ওঁঠৰ কুটিলতা।
মই এগৰাকী নাৰী
অসাধাৰণভাৱে।
অসাধাৰণ মহিলা,
সেইটোৱেই মই।

মই এটা কোঠাত সোমাই যাওঁ
ঠিক যিমান শীতল,
আৰু এজন মানুহক,
সতীৰ্থবোৰ থিয় হৈ থাকে বা
আঁঠুত পৰি পৰিল।
তাৰ পিছত সিহঁতে মোৰ চাৰিওফালে ঝাঁকি উঠে,
মৌমাখিৰ এটা মৌচাক।
মই কওঁ,
মোৰ চকুৰ জুই,
আৰু মোৰ দাঁতৰ ঝলমলনি,
মোৰ কঁকালৰ দোলনা,
আৰু মোৰ ভৰিৰ আনন্দ।
মই এগৰাকী নাৰী
অসাধাৰণভাৱে।
অসাধাৰণ মহিলা,
সেইটোৱেই মই।

পুৰুষসকলে নিজেই ভাবিছে
মোৰ মাজত যি দেখিছে।
ইমান চেষ্টা কৰে
কিন্তু স্পৰ্শ কৰিব নোৱাৰে
মোৰ ভিতৰৰ ৰহস্য।
যেতিয়া মই তেওঁলোকক দেখুৱাবলৈ চেষ্টা কৰো
তেওঁলোকে কয় যে তেওঁলোকে এতিয়াও দেখা নাই।
মই কওঁ,
মোৰ পিঠিৰ তোৰণত আছে,
মোৰ হাঁহিৰ সূৰ্য্য,
মোৰ স্তনৰ ৰাইড,
মোৰ শৈলীৰ কৃপা।
মই এগৰাকী নাৰী

অসাধাৰণভাৱে।
অসাধাৰণ মহিলা,
সেইটোৱেই মই।

এতিয়া বুজিছা
মাত্ৰ মোৰ মূৰটো কিয় নমোৱা নাই।
মই চিঞৰি নাযাওঁ বা জপিয়াই নাযাওঁ
বা সঁচাকৈয়ে জোৰেৰে কথা পাতিব লাগিব।
যেতিয়া তুমি মোক পাৰ হৈ যোৱা দেখিবা
ই আপোনাক গৌৰৱান্বিত কৰা উচিত।
মই কওঁ,
মোৰ গোৰোহাৰ ক্লিকত আছে,
মোৰ চুলিৰ বেঁকা,
মোৰ হাতৰ তলুৱা,
মোৰ যত্নৰ প্ৰয়োজনীয়তা,
'কাৰণ মই এগৰাকী মহিলা।'
অসাধাৰণভাৱে।
অসাধাৰণ মহিলা,
সেইটোৱেই মই।