दै Poem by Ronjoy Brahma

दै दै दै दै दै
बुहुम ब्रै बाहागोनि थाम दै,
दै दै दै दै दै
दैयानो जादोँ जिबिनि जिउ खान्थै;
दै दै दै दै दै
जेब्ला सोलेरा गोरान जायो
जेब्ला गारमा फिसिनो ख्लां ख्लां गाङो
नांगौ अब्ला आंनो गर'दसे दै।
दै दै दै दै दै
जेरैबो- जेरावबो दै, दै;
अखा महरै दै
खफ' महरै दै
बिफांनिफ्राय- बिलाइनिफ्राय
हाजोआव हायेनाव
बिलो- निजोरा- जाम्फै
हा- अख्रां- अर जेरावबो दै।
नाथाय दै नोँखौ लानानै दुखु
नोँखौ लानानैनो सुखु
जिँगा- दाहा- हाथास,
आंनि गामियाव मेसेँ बोथोर
फैयो फाला बदल दैज्लां मेसेँ,
मेसेँ बोथोराव दैनि आंखाल
दैज्लां बोथोराव बाना,
आग्लाय- बिग्लाय लोमलानाय,
फैयो अखा महरै
लैथो, बिलो, दैसा उसिनानै
हाखर- हाला बुंहोनानै
खालामो हुलुं- हुथुं अन्नाय गैयै।
नाथाय नोँ अराय अनसुलाबो।
दै दै दै दै दै
दैयानो बोहैनाय जिउ थै
ओँखारबोनाय सोर्गोनि जोनोम,
दै दै दै दै दै
मोनसेल' सोदोब रैसुमै गोदै
हाइद्रजेन आरो अक्सिजेन गलायनाय
सानफ्रोमबो नांनाय लाव लाव दै।