We zijn net zo ver van elkander verwijdert
als de aarde en de maan van elkaar verwijdert zijn
Maar de aantrekkingskracht
kan ons er niet van weerhouden
dat wij toenadering zoeken
En dat wij duivelsgoed weten
dat ik door de rondjes die ik om jou heen draai,
jou nooit uit het oog zal verliezen
En dat er niet lang van nu
een dag gaat komen
waarin wij door de wrijving en de hitte
van de explosie door ons intens verlangen
Als één gesmolten massa
samen zullen afkoelen
om vervolgens nooit meer door afstand
gescheiden te worden
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem