Пярэчанне Poem by ALES RASANAU

Яшчэ здольны балець,
яшчэ здольны пакутаваць,
яшчэ здольны памерці,
я разбіваю душу і рукі аб камяні і сцены,
якія мяне абступаюць.

Я парываюся з мінулага ў сёння, з бяспекі
ў свабоду.

Але мы твая абарона, - пярэчаць мне
камяні і сцены, - мы тваё вонкавае цела,
мы ратуем цябе ад спёкі і сцюжы, ад
агню і вады, ад кулі і шаблі,

бо ты яшчэ не здольны не балець,
бо ты яшчэ не здольны не пакутаваць,
бо ты яшчэ не здольны не памерці.