અવસર દુઃખ Avsar Poem by Mehta Hasmukh Amathaal

અવસર દુઃખ

કોને નડે સ્નાન અને સૂતક?
જે ચુકી ગયો તક
જેને આભડી ગઈ હોય મોહમાયા
તેને શું મદદ કરશે આ કાયા?

સારી વાત છે આશ્રમ ની
વૃધ્ધોને રેહવાની
તેમની દેખભાળ ની
અને માવજત ની।

કેટલા કેટલા આશીર્વાદ!
એનો હોય જ નહિ સંવાદ
જેને નથી ઉપર છત કે નીચે આપ્તજન
રહેશે હંમેશા તે હરિ ના જન।

પણ જેને પ્રભુ એ અઢળક આપ્યું
સંતાન નું સુખ અને ઉપર થી ઐશ્વર્ય બેવડું
શાની ઉણપ હોય માં બાપ ના પ્રેમની?
માગે પાણી તો વહે ગંગા દૂધ ની।

આમનો જીવ બહુજ દુઃખાય
જ્યારે પરીવાર જ દયાહીન થઇ જાય
મૃત્યુ એવી જગાએ જ્યા કોઈ નું કોઈ ના હોય?
પુત્ર કે પુત્રી ભાળ જ લેવા ના આવતા હોય!

વિચારવાની તક છે
પણ બધા મૂક છે
બધા વિધવાન તો છે જ પણ મહામૂરખ છે
તમારા માટે આજ અવસર દુઃખ નો છે।