Beddua Poem by Muhammed Emir Faarisoglu

Şimdi nerede yalana dair nutuk atanı görsem
Giz tuttuğu yalanların
Üstelik nasır tutmuş gibi derinliklerde
O koskoca yalanlarını düşlüyorum içinde sakladığı

Şimdi nerede ahlaktan nutuk atanı görsem
Yahut işitsem
Kaç sefer ihanete boğduğunu insanları
Kaç niceliklerde o derin ahlaksızlık hayallerini
Yahut bilincinde imparatorluk kurmuş
Ahlaktan yoksun hayallerini anımsıyorum

Şimdi nerede ben babayım diye sayıklayanları görsem
Şimdi nerde o üstün makamın dillerde dolanışını
Yahut o yücelik vehminden üstün duruşunu
Şimdi kaç babanın o elim terime çaresizce tutunuşunu
Ve arkasına sığınışını görsem
Arkasında kaç kadının kemiklerine işlemiş
Kaç çocuğun yıllarına bedel olmuş
Bir dizi ruhsal sıkıntıları düşlüyorum

Metafizik metaforları içerisinde bir uçtan bir uca dolanırken
Kaç kez bir raskolnikov olabilmenin cesaretini
Yahut aldırmaksızın hukuki terimlere ve prosedürlere
Kaç kez öldürebilmenin hayalini kuruyorum amansızca
Sonrasında bir vicdan serzenişi içerisinde
Tanrıya yaslarken buluyorum sırtımı
Üstelik 'değer mi' diyebilmenin gururu içerisinde
Her geçen gün bedenimin eriyişini seyrediyorum aynanın içerisinde

Eskiden beddua etmezdim bu kadar
Şimdi en derin samimiyetler içerisinde
Secdeyle özümsenip dilime pelesenk olmuş
Lanetullahi aleyh sesleri yükselirken hücrelerimden organlarıma
Zincirleme beddua tamlaması örneklendiriyorum
Gece vakitleri bir başıma

Şimdi nerede açık bir kapı görsem
İflahsızın adım atmaktan geri duramamanın
Elbet bir tanesi sonsuz bir huzuru aralayacak misali
İflah olmaksızın devam
Devam ve sonsuz kere devam