Zift Kokan Çiçekler Poem by Muhammed Emir Faarisoglu

Suskun suskun yol alan dilleriniz
Aşkın kanunu ile sevişmeli şafağın büyüsünde
Şafak savaştan arta kalan zaferler için değil
Arşa yükselen aşklar için doğmalı barıştan toprağıma
Kavga ekiyor bağımıza Süfyanın oğulları
Ey şafak için direnenler
Kanlayın toprağınızı yeşermesin zift kokan çiçekler

Ölüm kokuyor ölüm sokaklar
caddeler şehirler menekşeler
Ölüm kokuyor doruğu sevda tütmüş dağlar
Deşin toprağın bağrını Deşin anamızın karnını
Cesed ekmişler cesed
Ölüm yeşerecek
Ölüm saracak dört bir yanımızı
Ey şafak için direnenler
Kanlayın toprağınızı yeşermesin zift kokan çiçekler

Deşin bağrını Deşin karnını anamızın
Bir tutam aşk bir tutam barış
Bir tutam kanından dökün her milletin
Bu şafak üçgenidir reçetesi kavganın
Ey şafak için direnenler
Kanlayın toprağınızı yeşermesin zift kokan çiçekler

Zulüm çarkına geçirmeden salyangoz dişlerimizi
Durmaz yüreklerimizden akan oluk oluk kanlar
Elimizde bir şarjör karanfil
Bir de zakkum temelli kör tabanca
Ey şafak için direnenler
Karanfiller yeşerteceğiz zakkum köklerinden
Ey şafak için direnenler
Kanlayın toprağınızı yeşermesin zift kokan çiçekler

Elinde boyundan büyük silahlarla büyüyor kara kuru çocuklar
Oysa kalem tutası eller nasır tutmaya and içmiş gibi
Kin nefret acı hüsran ve ölüm seyiriyor gözlerinde
Buz kesmiş şakaklarını çığ düşmüş kirpiklerine
Ey şafak için direnenler
Sulayın toprağınızı and içtik yeşerecek yaşam tüten bebekler