Brilletje Nodig Poem by Madrason .

Hij zag haar in het ochtendlicht
al op de waterspiegel haar gezicht
en landde op een plek van waar
hij steeds haar goed kon zien
ach was hij een bewonderaar
of was er toch een wonder daar
het duurde lang voordat ze reageerde
en hoe of wat hij ook probeerde
alles leek gewoon wel plagerij
ze deed gewoon hetzelfde als hij
nu was hij zeer geduldig en gedwee
en bleef wel uren staren op de zee
ja de passanten dachten aan een beeld
dat iemand aan de kade had gezet
en met de schaduwen een wedstrijd speelt
maar toen er iemand keek en nauwgezet
bleek het een reiger die gestorven was
en zo was blijven staan zo in zijn verenjas
uit liefde stierf hij, ja bijziende dat is waar
zeer wrang en langzaam en door zijn eigen staar. M