Als ik me niet echt heb vergist
de ware kunstenaar genoemd narcist
eist in het hof van trivialiteit
zweemt van de eeuwigheid
en al haar mysteriën
zou liefst in tweevoud
of liever nog in drieën
naakt in de stront
en op zijn knieën
willen smeken om applaus
op de hoogste schrede
van de zelfontkenning
piept bedwepend
en vanuit het gruis
de grijze kleine muis. M
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem