De Tand Poem by Madrason .

De Tand

Daar staat hij dan
de rots genaamd Tand
de tijd te doorstaan
het is steeds vaker
eb en de rots komt
erg droog te staan
hoe graag ik ook
in de branding sta
voel ik mijn wortels
barsten in hun spijt
de kinderen springen
in het ondiepe
avontuur
bij gemis aan
wat vreugdigheid
en tevens
een gelegenheid
om de tijd te doden
onder de stofwolken
van de verwoesting
speelt zich
even wat leven af.

Madrason ma 13 okt 2014

Sunday, October 12, 2014
Topic(s) of this poem: life
COMMENTS OF THE POEM
Kumarmani Mahakul 12 October 2014

Very beautiful poem. Nice writing.

0 0 Reply
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success