Domheid Wordt Een Struikelsteentje Poem by Madrason .

Domheid Wordt Een Struikelsteentje

Rating: 5.0

Ik zat eens in een pass it on verhaal
dat gleed over bevroren sporen staal
van Vught tot Westerbork en verloren
van een traan waaruit vermag die lach
die hoop doet geven aan het leven
die levensmoed geeft aan het goed
dat we van ons verleden leren
te doen wat hoort en zo het ook betaamt
dat bekwaamt de mens in hart en nieren
iets waarover men zich zelf zou schamen
is niet voor herhaling vatbaar te beamen
er is iets dat het heden op kan sieren
dat we niet vergeten dat we allen kunnen zijn
nog dierlijker dan wilde dieren
nog pijnlijker dan grootste pijn
bewustzijn is de weg naar beter worden
in plaats van onverbeterlijk te willen blijven
het is een keus, heus u ondervindt het nog het zal bekijven
en ik zal dan tevreden met bescheiden lach over U schrijven! M

Wednesday, January 3, 2018
Topic(s) of this poem: concious,memory,racism
COMMENTS OF THE POEM
Sylvia Frances Chan 05 January 2018

Domheid Wordt Een Struikelsteentje, staat als titel. Het raakt alle hoeken en gaten en zo voortreffelijk neergezet.Het is echt een genot om je woorden echt tot leven te laten komen, absoluut power heeft dit gedicht. Zoals hier staat: een mens is omnipotent, hij is tot alles in staat. Daarom blijf ik maar beleefd, want ik wil ook beleefd behandeld worden. Een intens serieus gedicht, trefzeker moraal op de mensheid. Heel boeiend verwoord. Een tien plus nog veel meer.

1 0 Reply
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success