Mig dreymir hið djúpa myrkur,
dagsins renna upp;
og ljómi og ásýnd lífsins,
líða undir lok.
Mig dreymdi fölnuð blóðug blóm,
blómstra sínum dauðadóm;
og gjósttugur vindur gleðisnauðra,
grafa upp myndir úr ríki dauðra.
Mig dreymdi frosinn fölan vanga,
og fálm inn í myrkur, nóttin langa;
og dagsljós var ekki veröld í,
því vonin var brostin,
hið dimmrauða ský.
Hin gullnu laufblöð lífsins,
lágu á víð og dreif.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem