Hugar harmur sár
heimi þessum í,
eitt lítið einmana tár
engin höndin hlý.
Gráir skuggar skera
skin sólar rjúfa,
söknuð sáran bera
sætleik burtu kljúfa.
Sortnar sólu yfir
sút sem regnský,
þungt er það sem lifir
þó skal byrja' á ný.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem