Was ik nu op zoek naar het einde
of zocht ik het begin
wat is dan nu de zin
dat uitgestippel rood belijnde
ik wou dat ik verdwijnen kon
achter de rode horizon
of op een donk're wolk
of in een waterkolk
weg van al dat volk
dat elkaar in de weg
gewoon meer onder weg zeg
maar dan in de woestijn
heerlijk eenzaam zijn
droog zoals een
Anastatica hierochuntica
al in haar doornenpijn
ja vrij als een nomade
of als monade zo wil ik
bestaan hier op de aarde
dat alles zich zo aan mijn
stilte openbaarde
haar grootsheid zich
aan mij ontwaarde
en nooit meer een bestaarde
maar door de wind besnaarde
laat mij maar lekker gaan
in waarde vol bestaan.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem