Minsan bigla na lang dumadating
Isang tao sa buhay natin
Estranghero, di natin kakilala
Sa paglaon ituturing na pamilya
Sa tawanan
O iyakan man
Laging nagdadamayan
Di mapantayan ating pagsasamahan
Sa pag-abot ng mga pangarap
Sabay tayong magsisikap
Magkahawak-kamay
Pati sa tagumpay
Di tayo kayang paghiwalayin
Ng mga pagsubok man o hilahil
Kahit na pilak at ginto marahil
Walang mailalaban sa atin
Sa pagdaan ng panahon
Lalong magkakalapit
Suliranin magkasamang lulutasin
Samahan lalong humihigpit
Parang iisang magulang
Ang pinagmulan
Halos magkapatid kung magtinginan
Magpahanggang kailan
Sa ating pagtanda
Ating babalikan ang mga tawanan
Mga away o tampuhan man
Ng mga nakaraan
Nangangako na magkasangga
Sa lahat ng bagay
Aking kaibigang mahal, ikaw ay yaman
Sinusumpa ko na ikaw ay iingatan, magpakailanman.
Copyright © Grace Svensson
January 30,2018
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem