Kamelengezang Poem by Madrason .

Kamelengezang

Het Midden Oosten liet zich zelf ontsporen
met bielzen uit het Westen zich verpesten
ze gingen ook voor de waan van het luxe bestaan
de mensen zijn hun eigen roots verloren
en worden zeer verdroten van hun eigen despoten
na die vingerwijzing is men reeds te laat
ze hebben tranend bloed vergoten
op zoek naar groot dat zwarte dikke schaap
verliest de kennis het toch altijd van de haat
verdeel en heers maar dan in een spagaat
wie zit er in het groot verraad, spreekt kwaad
het Midden Oosten is zich zelf verloren
nadat het ons beschaving bracht en pracht
wie had dat nu werkelijk ooit verwacht
waar is nu die zeer heet geroemde gastvrijheid
de ondernemingsgeest en die geest van immer blijheid
hebben Joden en Amerikanen die soms ook van hen gekocht
heeft men dan niet naar hand op eigen boezem meer gezocht
men is zeer kinds geworden maar men speelt niet meer
vertrouwt de buren niet en kijkt op and're groepen neer
en uit die angst laat men de eigen kinderen verloren
alweer een generatie jong om niet geboren
ach men heeft immers nog zelfbeklag en ook wat woestijnen
en in de tranenzee vol zelf leed kan men ook snel verdwijnen
het Midden Oosten liet zich zelf ontsporen
met bielzen uit het Westen zich verpesten
ze gingen ook nog voor de waan van het luxe bestaan
de mensen zijn hun eigen roots verloren
en worden zeer verdroten van hun eigen despoten
met rode ogen van verdriet en haat voelt men zichzelf bedrogen. M

Monday, January 8, 2018
Topic(s) of this poem: lament
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success