Luchtbubbeltjes Poem by Madrason .

Daar staat het standbeeld van een redder
een redder die het zelf niet heeft gered
verdronk in het verdriet van vreemde tranen
niemand kan elke dag de Atlas spelen
niemand kan jouw lot dragen laat staan delen
een held kan omgekeerd gewaardeerd
door eigen vrienden uitgekotst
het werd een eeuwig riedeltje
men raakt elkander kwijt
in een zee van zelfverwijt
zinken de spijtoptanten
zonder rimpels aan de vlakte
roerloos zweven ze in ongewis
alsof een dode vis, een ergernis
een nis, een leegte, geen gemis;
daar staat het standbeeld van een redder
een redder die het zelf niet heeft gered
verdronk in het verdriet van vreemde tranen! M