મનોરથ Manorath Poem by Mehta Hasmukh Amathaal

મનોરથ

આ જગત છે પાષાણ
પણ વર્તાય છે એની આણ
કેટલાય જીવો શાંતિ ને તરસે
આ મહામૂલો તહેવાર જીવતર ને તારશે।

કેટકેટલાય કોડ
કેવી નવતર હોડ
પ્રભુ ને ચરણે દિલ થી અને પાવન વિચારો થી
સમર્પિત સાધના દિલ ના ખરા ક્ષમાપન થી।

કેટલા બધી તપસ્યા
ને કેટલી બધી આસ્થા કરે હૈયા
પ્રભુ સફળ હોજો જીવન
અહિંસા અને દયા રહેજો આજીવન।

આજે ખમાવશું સગળા જીવો ને
પ્રતિક્રમણ કરતી વેળા યા ક્રિયા કરી ને
જીવતર નો બોજ પ્રભુ હલકો કરજો
બધાને હૈયે આજ માફી નો ભાવ હજો।

જીવતર મળ્યું છે જીવ વા કાજે
પ્રભુ ને શરણે રહેવા અને સાત્વિક જીવન માટે
લળી લળી લઉ મન માં એક જ અભિગમ
મારા મન માં હોજો બધા પ્રત્યે અનહદ પ્રેમ।

આજે મને ખરા દિલ થી ક્ષમા અર્પજો
ગર્વ નો અને ધર્મ નો વારસો આપી ગયા છે પૂર્વજો
બસ આપણે હંકારવાનો ધર્મ રૂપી રથ
'મિચ્છામિ દુક્કડમ' નો જ છે આજે મનોરથ