Men Ondermijnd Zandlopers Poem by Madrason .

En de vrouwen hadden er vierkante gezichten
en de mannen hadden allen rode ogen

Je zag er alleen groen en kaki uniformen
wist niet wie vandaag de beul zou zijn
je hevig pijn zou toe gaan voegen

Je was ergens onder gebracht
zonder werkelijk te weten waar
-om

En elke dag kon wel zomaar de laatste zijn
er leek geen ontkomen aan
dit alles ondergaan
geen grond meer van bestaan

Het was niet in hun ‘Waan'
-duivels bestaan-, dat ze die plek
die schandvlek in zand, pervers die naam
zo schaamteloos ‘Kamp Happy" gaven! M