Middernacht Poem by FADHIL AL-AZZAWI

Raadselachtige kreten kwamen uit het deurgat. Schaduwen van soldaten met geweren verschenen op de olijfgroene muur. Om middernacht kwam de opzichter en riep een lijstje met namen af. Iedereen beefde van angst. Hij zei: "Meekomen!" Een jongeman die aan zijn moeder dacht vroeg: "Waar zijn mijn schoenen?" De opzichter schreeuwde: "Zonder schoenen, vooruit!" Ze gingen naar buiten. De nachtelijke geluiden stierven uiteindelijk weg. Toen hoorden we tien geweerschoten in het duister. Ik stond zwijgend op en trok zijn schoenen aan om hem te gedenken.