Nachtbloemen Poem by Madrason .

Het alomvattend in je huid verborgen
ik streel je grijze haar, wil voor je zorgen
je beminnen en sta voor je klaar
de jeugd der liefde moet in mei
en als het wil vroeg in april
maar zal in mij in de winter beginnen
daar warmt mijn hart zich aan de jouwe
ach mijn allerdiepst beminde vrouwe
ik hoef niemand nog iets te bewijzen
heb de tijd dan om de dag te prijzen
en de rust, mijn hart staat open
kent geen gemis met jou naast mij
-voor wie die liefde altijd bloeit-
ik ben de nachtbloem en de lotus
-en jij de maan, mijn licht in duisternis-
die groeit omdat die liefde groot is
zelfs als de ik dan Zelf al dood is! M