Δίχως Πνοή (Non-Breathing) Poem by Mary Skarpathiotaki

Κάποιο θολερό πρωΐ
άφησα σε μιαν Ακτή
την χαρά και την πνοή
κάπου μόνη και νεκρή!

Μελαγχολική βροχή,
ξάφνου έπεσε στην γη
ένα βιαστικό γιατί;
Κι εχάθη στην σιωπή!

Όπως ζούνε οι Νεκροί
μες σε άνυδρη Πηγή
Εκοιμήθηκα πολύ
ως το επόμενο, γιατί..

Κλει' το νου δίχως ακτή
σε κατάκλειστο κουτί
λεν του Άδη οι δολεροί '
δεν διαγράφετ' η Ψυχή! ..

© Μαίρη Σκαρπαθιωτάκη
(Δίχως πνοή)
επτασύλλαβος
30.7.17

Some cloudy morning
I left on a Coast
Joy and breath
Somewhere alone and dead!

Melancholy rain,
Suddenly fell to the earth
A hurried why?
And it was in silence!

As the Dead lives
In an anhydrous Source
I was very honored
As the next, why..

Stops the mind
without a coast
In an enclosed box
Hades the Hades'
Do not delete the Soul! ..

© Mary Skarpathiotaki
(Non-breathing)
Seven-syllable