November/Μήνας Νοέμβρης Poem by Mary Skarpathiotaki

November

It got dark
early.

And I
long time
I was thinking about you.

I was breathing
That kiss
that we gave together
strangely far away
per year '
the wait is endless..

It was suing us then
that the heart did not move away
it just hurt!

Later
it got dark
much more.

The ego
book open
in your hands
for a long time.

And an icy shiver
it was hitting me
sharp
as your voice
she was talking to me about her.

My stars
count
how many are the nights
that I could
to reach heaven.

I lean on your shoulder
turn off the light
and I trust that I live.
I do not want the end
us to never see.
As I do not have
from
from you
other,
more
adorable.

® Mary Skarpathiotaki



Μήνας Νοέμβρης

Πήρε να βραδιάζει
νωρίς.

Κι εγώ
ώραν πολύ
σε συλλογιόμουν.

Αναθυμόμουν
'κείνο το φιλί
που δώσαμε μαζί
παράξενα εμάκρυνε πολύ
τον χρόνο'
ατελείωτη η αναμονή..

Το τότε μας μηνούσε
πως δεν ξεμάκρυνε η καρδιά
μόνο πονούσε!

Ύστερα
πήρε να βραδιάζει
πιο πολύ.

Το εγώ
βιβλίο ανοιχτό
στα χέρια σου
από καιρό.

Κι ένα ρίγος παγερό
απάνω μου χτυπούσε
κοφτερό
καθώς η φωνή σου
για κείνη μου μιλούσε.

Τα αστέρια μου
μετρώ
πόσα είναι τα βράδια
που μπόρεσα
να φτάσω ουρανό.

Στον ώμο σου ακουμπώ
σβήνω το φως
κι εμπιστεύομαι ότι ζω.
Δεν θέλω το τέλος
μας ποτέ να δω.
Καθώς δεν έχω
από
από σένα
άλλον,
πιο
λατρευτό.

® Μαίρη Σκαρπαθιωτάκη