Oude Maan Poem by Zyw Zywa

Alleen als ik niet oplet
zie ik mijn gedachten
weerspiegeld in de wereld

en mezelf als een volle maan
in het licht van de mensheid
met hier en daar wat vlekken

van mankementen, bloed-
krimp en onbekwaamheid
en schaduwen van dikdoenerij

dan weet ik mij zo licht
alsof ik de zon ben
alsof ik het ben

die de manen laat schijnen
en de meeuwen dag
doet krijsen op de gracht

Alleen nu ik oplet, zie ik
de manen van mijn leven
we zijn oud

mijn gedachten en ik, mijn wereld
van nieuwe tot oude maan