પડકાર પણ ઝીલવાનો છે
વારંવાર દગો દઈ ગયા
જે છુપાયેલા હતા તે ઉજાગર થઇ ગયા
મેં તો માન્યા હતા તેમને પોતાના
આતો નીકળ્યા સાપની જાતના।
લોકો મને દોષ આપે છે
'તમેજ દૂધ પાઈને ઉછેર્યા છે'
શા માટે તેમની વાતોમો આવી જાઓ છો?
વિશ્વાસ કરોછો અને અમારો જીવ ખાઓ છો।
આતો બેઉ બાજુ માર
લોકો સાંજે મને ગમાર
મારો આત્મા મને કમખોરે
વિશ્વાસ ને ખોટો ઠેરવે।
માણસ જાત
કરે વિશ્વાસઘાત
કેવો બધો હોય કુઠરાઘાત
પછી ના લાગે તમને આઘાત?
'શેઠ, બાપા બીમાર છે'
પૈસા ની ખાસ જરૂર છે
મેં વગર પૂછે પાંચ હજાર આપ્યા
પણ જાને હાથ ના કાંડા કાપ્યા।
પછી તો ફોન પણ બંધ
આવવા જવાનો રસ્તો પણ બંધ
હવે તો ફોન ઉપાડવા રાજી નથી
પૈસા ની વાત આવે ત્યારે આપવા પણ કાબુલ નથી।
આવા સમાજ માં મારે જીવવાનું છે
લોકો ની નાડ પારખવાની અને સમજવાનું છે
જીવતર મળ્યુ છે તેનો સદુપયોગ કરવાનો છે
'લોકો છેતરી ના જાય'તેનો પડકાર પણ ઝીલવાનો છે।
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem