Pandemic/Πανδημια Poem by Mary Skarpathiotaki

Pandemic

I'm in Aristotelous Square.
A little traffic is at seven in the morning.

Some stores closed.
Traffic on the road is sparse..

Some get on board.

Next to me is a lady wearing a mask.
Pandemic.

The rest feel weird.
There is a shortage in pharmacies.
Nowhere are masks!

Cough.
Great, get away from me!
What coins?

You look at me suspiciously.
How do you know;

It may be me,
  the cause of evil in the land!
People numb.

They are moving fast with anxiety.

No handshakes, no speeches, no laughs,
no hugs anymore.

General suspicion.

Friendship;

It is forbidden to tell you.

The worst you can think of!
Get away!
And we're okay.

Don't be afraid, I won't be scared either.

Don't forget to wash afterwards.
Composure.

Get up..

   They thinned in the streets.
On the radio the news..
Here are instructions.

The time is seven..
Shops closed.
Minds in place.

Eyes open.
Keep it up!
I tell you, don't you hear?

Keep in mind!
At heart! ..

® Mary Skarpathiotaki

12.03.2020



Πανδημία

Βρίσκομαι στην πλατεία Αριστοτέλους.
Λίγη κίνηση η ώρα είναι εφτά το πρωί.

Κάποια καταστήματα κλειστά.
Στον δρόμο η κίνηση αραιή..

Κάποιοι επιβιβάζονται στα Μ.Μ.Μ.

Δίπλα μου μια κυρία φοράει μάσκα.
Πανδημία.

Οι υπόλοιποι νιώθουν περίεργα.
Στα φαρμακεία υπάρχει έλλειψη.
Πουθενά μάσκες!

Βήχω.
Έξοχα, απομακρύνσου λίγο από εμένα!
Τί νόμισες; ε;

Με κοιτάς ύποπτα.
Που ξέρεις;

Μπορεί να 'μαι εγώ,
η αιτία του κακού στον τόπο!
Οι άνθρωποι μουδιασμένοι.

Προχωρούν γοργά με ανησυχία.

Ούτε χειραψίες, ούτε ομιλίες, ούτε γέλια,
ούτε εναγκαλισμοί πια.

Γενική καχυποψία.

Φιλιά;

Απαγορεύεται σου λέω.

Το χειρότερο σκέφτεσαι!
Μακρυά!
Κι είμαστε εντάξει.

Μην φοβάσαι, δεν θα φοβηθώ ούτε εγώ.

Μην σου ξεφύγει να πλυθείς μετά.
Ψυχραιμία.

Βράδιασε..

Αραίωσανστους δρόμους.
Στο ραδιόφωνο οι ειδήσεις..
Ακολουθούμε οδηγίες.

Η ώρα είναι εφτά..
Καταστήματα κλειστά.
Μυαλά στην θέση τους.

Μάτια ανοιχτά.
Φυλάξου!
Σου λέω, δεν ακούς; ε;

Στο νου!
Στην καρδιά! ..

® Μαίρη Σκαρπαθιωτάκη

12.03.2020