SCHOENENDOOS Poem by Geert van Istendael

SCHOENENDOOS

In rijen opgestapeld of alleen,
zorgvuldig blijft de binnenkant verborgen.
Wat telt is het kartonnen uniform.
Zit er iets kostbaars achter? Baart het zorgen?
Of tref je aan wat iedereen verwacht?

Het kan een brief van een verboden vrouw zijn,
een pop, een lok, misschien een testament.
Alles of niets, de buitenkant ontkent.

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success