De cirkel is rond in dat vierkante spel
dat jawel het Leven heet
begin en eind en tussenstuk
en in het midden wat je weet
het is de blik vol van geluk
de steen die metafisich in je drinkt
en zowaar dan ook weer wederklinkt
al echo-end uit diepste ziel
al uit balans en uit haar rol
zo nederig vlak voor je viel
het stof dat al je namen deelt
en zomaar met de wervels weeft
als of immer je verder leeft
jij derwish der verborgenheid
dat wit laken zo uitgespreid
ach dwalend de verhevenheid
je kwam en zag en overwon
als nul zo rond zo ga je heen
verzadigd vol en weer alleen
maar stralend in de naakte zon!
Madrason 30 05 2014
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem