The Poor Curse (Anathema) Του Φτωχού Ανάθεμα Poem by Mary Skarpathiotaki

Του φτωχού ανάθεμα

Τόσα χρόνια φεύγω
μάκρυα από το πλήθος
μιας βοής το έργο
ματωμένος λίθος.

Πώς να γιάνει πες μου
η Πληγή στο στήθος;
Σχήμα αποδομής
φοράει ο καθείς!

Πρόσφυγας το δίκιο
δεν ακούει κανείς
ζητιανιά ο οίκτος
κι ο Καιρός εγγύς.


Δάκρυα γιομάτα..
Πρόσωπα σκυμμένα,
οι καρδιές κομμάτια
που ΄λπιζαν, σε Eνα!

Φάροι αναμμένοι
της πόλης ταξιδιώτες,
άνθρακες σβησμένοι
΄Αγιοι κι Ιππότες..

Δόξα κι Ωσαννά
του λαού η Χαρά
Λαϊκός Αγώνας
πάλι ξεκινά!

Μπαίνουνε στην άκρη..
Πόνος και χαρά
στη σειρά υπάρχει
τσιγάρων θυμιατά!

Πώς να γιάνει πες μου
η πληγή στο στήθος;
Ζητιανιά ο οίκτος
μα ο Καιρός εγγύς..

Του φτωχού τ΄ ανάθεμα
που δεν προσκυνείς..
μας ρίξανε στα άπραγα
κι ο Καιρός εγγύς! ..

© Μαίρη Σκαρπαθιωτάκη

φώτο© Μαίρη Σκαρπαθιωτάκη

The poor curse (anathema)

I'm leaving for so many years
from the crowd
a blame the work
Bloody stone.

How To Get It Tell Me
the Chest Wound?
Depreciation scheme
the wearer wears!

The refugee is right
no one listens
begging compassion
and Weather close.


Tears jam..
Faces bent,
the heart pieces
who were busting, in one!

Lighthouses on
of city travelers,
carbon off
Saints and Knights..

Glory and Hosanna
of the people Hara
People's Race
it starts again!

Put on the edge..
Pain and joy
in the row exists
cigarette censers!

How To Get It Tell Me
the wound in the chest?
Zatistania the pity
but the weather close..

His poor anathema
you do not worship..
they threw us into the straw
and Weather close! ..

poem verse
photo © Mary Skarpathiotaki