Uitvaartrook Poem by Madrason .

Uitvaartrook

Zet het hekje van de wei maar open
dan kunnen we nog even samenlopen
en hopen op wat samenhang
we steken al zo vaak toch vast
in het moeras van ergernissen
we zullen moeke zoveel missen
we zullen pa liefst spoedigst achterna
nu dragen we toch samen
bij aan deze last en zingen amen
dus haal bij de dood het liefst
wat oude koeien uit de sloot
opdat wij samen nog wat leren
laat ons de koeien nu
maar gauw reanimeren
want 't leven is zo snel alweer voorbij! M

Wednesday, December 21, 2016
Topic(s) of this poem: life and death
POET'S NOTES ABOUT THE POEM
be gracious while you can
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success