In den beginne schiep de mens
de gedachte: alles, de mensen
en de aarde, is een wonder
met een begin
en alles wat zich voortplant
gaat dood, alleen de zon
de sterren en de stenen
hadden geen eind, tot later
de oneindigheid werd bedacht
het zelfs nooit begonnen zijn
zodat de rest, eigenlijk alles
dat bekend is, de wereld
ooit zal moeten vergaan
en, als je durft
door te denken, dus ook
de ongrijpbare tijd
niet zal blijven duren
en er nu al niets overblijft
dan nietigheid