Ioanna Batzou

Ioanna Batzou Poems

Το ψέμα και το λάθος του φαίνονται γνωστά
Τα συνάντησε καθώς το πλήθος τον πλησίασε
Τον περσινό χειμώνα
Η ζωή του άχαρη, χωρίς αλήθεια, χωρίς φως
...

Σα βρεθείς σε δύσβατο μονοπάτι
Μην προσπεράσεις
Μη φοβηθείς
Νιώσε, άκουσε τα λόγια της ψυχής
...

Στους Δρόμουςπου χάραξες
Στα Λιμάνια που διάλεξες
Στους τόπους που εταξίδεψες
τα όνειρά σου σμίλεψες
...

Ο νους παίζει παιχνίδια
Οι μελωδίες του είναι γλυκές,
Πικρές, σκληρές, μαλακές,
Χαρούμενες και λυπημένες
...

Άχνη και ξέπνοη
Βγαίνει η φωνή της
Πάντα γυρεύοντας
τα λόγια τα σωστά
...

Είν'η ζωή μια θάλασσα,
ανέμοι την ταράζουν∙
με κύματα την στόλισαν,
μ'αφρούς και αναστεναγμούς!
...

Ο χρόνος είναι εχθρός της νιότης
μα όχι της αλήθειας
Είναι εκεί για όλους
...

Στην λήθη σαν βρεθείς
Στην άσπιλη αυτή χώρα του νου
Τα αγκάθια της ζωής σου
Θα σβήσουν σαν τα σύννεφα
...

Κράτησε η σιωπή για μια νύχτα μόνο
Κι άνοιξαν οι ουρανοί
Με φως σαν ντύσαν τη σελήνη
η σιωπή άρχισε να σβήνει
...

Το τοπίο της ομίχλης

Στο θολό τοπίο του μεσημεριού
Ο Ήλιος αχνοφαίνεται στις παροικίες
...

The Best Poem Of Ioanna Batzou

Artificial Life - Ψεύτικη Ζωή

Το ψέμα και το λάθος του φαίνονται γνωστά
Τα συνάντησε καθώς το πλήθος τον πλησίασε
Τον περσινό χειμώνα
Η ζωή του άχαρη, χωρίς αλήθεια, χωρίς φως

Το ψέμα του κυρίαρχο και ζοφερό
Οι μέρες κενές, άδειες και μοναχικές
Και αυτή λείπει
Λείπει και η αγάπη της και το φως της
Και ο θυμός της
Αυτός ο θυμός τον κρατούσε ζωντανό
Τώρα που έφυγε και αυτός
Τώρα ξεχνάει πάλι την αλήθεια
Γεμίζει το σπίτι του με λουλούδια άχρωμα,
Με μυρωδιές ξένες
Και με ανθρώπους που δεν γνωρίζει πλέον

Είναι η νέα ψεύτικη ζωή του
Η ζωή που θα ήθελε να ζήσει
Αλλά ο φόβος την ντύνει με
Χρώματα σκούρα, με ψέμα και πόνο
- - - - - - - - - - - - - - - -

The lie and the mistake seem to him familiar
He met them while the crowd approached him
The previous winter
His life charmless, without truth, without life

His lie dominant and dark
The days vacant, empty and lonely
And she is away
Her love and her light are away
As well as her anger
This anger kept him alive
Now that it left too
Now he forgets again the truth
He fills his home with colorless flowers,
With foreign smells
and foreign people

This is his new artificial life
The life he wanted to live
But fear clothes her with
Dark colors, with lie and pain

Ioanna Batzou Comments

Ioanna Batzou Popularity

Ioanna Batzou Popularity

Close
Error Success