Θαλασσινό Γυαλί Poem by Aphrodite Anastasia Menegaki

Λόγια που ‘πλεξε το κύμα
Πάνω στην ακτή

Και σε ένα γυαλί μικρό
Τα έκρυψε
Μη τα βρει χρόνος και βοριάς
Που κάθε σκαρί γερό
Το λύγισε
Και στο βυθό μακριά το πήρε

Τρέμουν σιωπηλά τα αστέρια
Σαν μια προσευχή

Έγινε τ' όνειρο κι' η καρδιά
Μικρά κοχύλια
Να σου δείχνουν πάντα την ακτή
Κι όλα μου τα φιλιά
Χίλια δελφίνια
Να σ' οδηγούν κοντά μου

Άφησα στο κύμα
Το μικρό μου το γυαλί

Και του ζήτησα στο νερό
Εσένα να βρει
Όποια θάλασσα κι αν πλέεις
Κι αν πάρει πολύ καιρό
Να μη φθαρεί
Να κρατά όπως εγώ

Σ' όποιο ξένο ουρανό
Να σε προσέχει
Κι αν το βρει χρόνος και βοριάς
Κάθε αυγή και δειλινό
Να αντέχει
Να κρατά όπως εγώ…