ମୁଁକବିତା Poem by Bharati Nayak
ମୁଁକବିତା
ମୁଁ କବିତା
ମୋର ଆରମ୍ଭ ଅବା ଶେଷ ନାହିଁ
କେଉଁ ଅତଳତଳ ସମୁଦ୍ର
ଅବା ମହାଶୂନ୍ୟରେ ମୁଁ ଘୁରି ବୁଲୁଥାଏ
କେଉଁ ସ୍ରଷ୍ଟାର ଇଛାଶକ୍ତି ର
ପ୍ରବଳ ଆକର୍ଷଣରେ
ମୁଁ ଜନ୍ମ ଲଭେ
ମୁଁ ଶବ୍ଦର ମୁକ୍ତା ହୋଇ ଖସିପଡେ
ପଙ୍ତି(pangti) ର ମାଳା ହୋଇ
ଲମ୍ବି ଯାଏ ପୃଷ୍ଠା ପରେ ପୃଷ୍ଠା
ମୁଁ ସୃଷ୍ଟି କରେ ମହାକାବ୍ୟର ସମୁଦ୍ର
ଯୁଗ ପରେ ଯୁଗ
ମୁଁ ପ୍ରବାହିତ ହୋଇ ଆସେ
କାବ୍ୟର ନଦୀ ହୋଇ
ମାନବ ଚେତନାରେ
ମୂଲ୍ୟବୋଧର ଦ୍ରୁମ ହୋଇ I
It's a lovely feeling for a " POET" . Thankyou for sharing M'am such a beautiful poem. Rated 10++
Fantastic expression. I cite...ମୁଁ ସୃଷ୍ଟି କରେ ମହାକାବ୍ୟର ସମୁଦ୍ର ଯୁଗ ପରେ ଯୁଗ ମୁଁ ପ୍ରବାହିତ ହୋଇ ଆସେ କାବ୍ୟର ନଦୀ ହୋଇ ମାନବ ଚେତନାରେ ମୂଲ୍ୟବୋଧର ଦ୍ରୁମ ହୋଇ I It is really a beautiful poem on " Kabita" (poem) having an impressive inscription. Appreciated.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
Delivering Poems Around The World
Poems are the property of their respective owners. All information has been reproduced here for educational and informational purposes to benefit site visitors, and is provided at no charge...
4/26/2024 1:45:12 AM # 1.0.0.1119
He pujya kabayatri, Taba lekhanire srusti hue Hridaya monohara, amrutabola Hasya pradayini abhula kavita. Ketebele aba hrudya sparshi Dukada kavita aba Bibhunka barata. Mulyabodhara e kavita bahuta sundara. Sukriya. Om Shanti.